نگارش : دکتر رضا جمالیان
معمای رؤیت همزاد یا اتوسکپی
برای بسیاری از افراد جامعه این مطلب کاملاً غیرقابل قبول است که برخی از افراد در شرایط بیداری و هشیاری برای دقایقی وجودی کاملاً مشابه با خودشان را در برابرشان مشاهده کنند و حتی در برخی از موارد با او به گفتگو بپردازند و یا مشاجره کنند !
اگر شما همین امروز به اینترنت سری بزنید و بخواهید دربارۀ رویت همزاد یا اتوسکپی AUTOSCOPY به کسب اطلاعات بیشتر و دقیقتری بپرسید ، در معتبرترین کتاب تخصصی روان پزشکی جهان ـ کتاب جامع روان پزشکی تألیف سادوک و کاپلان ـ و بسیاری از منابع علمی دیگر هم مطلب دراین زمینه فراوان است . درحدود 20 سال پیش اینجانب به چند نفر از افراد تحصیل کرده و دارای سلامت روانی کافی برخورد کردم که از رویت همزاد سخن می گفتند . شرح حال کامل آنها پس از کنترل آقای دکتر شکرالله عبدالله زاده استادیار روان پزشکی و با همکاری آقای دکتر هادی منافی رئیس وقت انجمن هیپنوتیزم پزشکی بصورت یک مقاله علمی و تخصصی پیچیده در شماره 4 (1377 ) از دوره شانزدهم مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران ( صفحات 295 ـ 303 ) به چاپ رسید . این مطالب با شرح بیشتر در کتاب خروج روح و اتوسکپی ترجمه و تألیف اینجانب فقط برای یک بار در سال 1370 به چاپ رسید . اشاره و تأکید بر مطالب فوق فقط به این خاطر است که خوانندگان گرامی به این مطلب واقعی ، حقیقی و علمی بصورت جدی تر بنگرند تا نکاتی را که دراین زمینه متذکر می شوم جدی و قابل تأمل تلقی کنند .
نگارش : دکتر رضا جمالیان
روش وولبرگ درکاربرد تکنیک پرواز دست
دکتر لوئیس وولبرگ (1905-1988)
وولبرگ ، اریکسون و سایر روانپزشکان نامداری که در کار خود از هیپنو آنالیز ( روانکاوی به کمک هیپنوتیزم ) استفاده می کردند ، روشهایی از القای هیپنوتیزم را که در آنها از تکنیک پرواز دست استفاده شده ، بر دیگر متدها ترجیح می دادند . منطق و استدلال این بزرگان ، بسیار جالب و قابل قبول بود . سوژه های هیپنوتیزمی و یا بیماران ، در برخورد با این تکنیکها احساس می کنند با پدیده هایی روبرو هستند که از درون و تمایلات خودشان سرچشمه می گیرد و اراده یا فرمان هیپنوتیزور دراین میان نقش بارزی ندارد .
وولبرگ همیشه در مطب شخصی خود از این تکنیک برای انجام کارهای رواندرمانی ، بهره می برد . برای انجام این تکنیک ، از سوژه خواسته می شود بر روی صندلی راحتی قرار بگیرد و خیلی آرام دستهایش را بر روی رانهایش ـ کمی عقبتر از مفصل زانو ـ قرار دهد . به سوژه گفته می شود که با اشتیاق و حالت انتظار به دستهای خود نگاه کند و دراین شرایط کاملاً هوشیار و آگاه باشد تا ببیند که « به طور طبیعی » چه اتفاقاتی می افتد ؟ تا ملتفت شود که این وقایع جالب در چه زمانی اتفاق می افتد .
نگارش : دکتررضا جمالیان
یادی از شادروان کابوک و استادش هاری آرونز
درحدود 60 سال پیش ، در زمانی که شادروان شعبان طاوسی در درجۀ سرهنگی در ادارۀ دادرسی ارتش خدمت می گرفت ، این تصمیم بزرگ را گرفت که با صرف مخارج زیاد به آمریکا برود و زیر نظر یک هیپنوتیزور بسیار با استعداد که حتی مانند استاد علی بیات خودمان در کلاسهای آموزشی انجمن هیپنوتیزم بالینی آمریکا ، به پزشکان ، دندانپزشکان و روانشناسان تکنیکهای کاربردی هیپنوتیزم را آموزش می داد، به آموزش هیپنوتیزم بپردازد . یک نتیجه با ارزش او از این سفر ، آوردن چند کتاب به ایران بود که در آخرین ماههای حیات خود، آنها را برای ترجمه به من اهداء کرد . در اینجا دو روش بسیار جالب از کتاب هیپنوتیزم سریع آن کتاب در اختیار شما می گذارم .
روش بی نظیر پرواز دست
در نظر من روش « پرواز دست » یکی از تکنیکهای بسیار زیبا و تماشایی برای ایجاد حالت هیپنوتیزمی است . اگر هیپنوتیزور در انتخاب سوژه دقت کافی را به خرج داده باشد ، می تواند با موفقیت این روش بسیار دل انگیز را به کار ببرد . برای انجام این روش ، هیپنوتیزور درحالت ایستاده در فاصلۀ تقریباً دو متری سوژه می ایستد . آنگاه به او می گوید درحالیکه دست راستش را دراز کرده است ، با انگشت به کفش وی اشاره کند و در همان حال به انگشت خود هم خیره شود . هیپنوتیزور دراین موقع به این صورت به سخنان خود ادامه می دهد :
